Stel je een plek voor waar je tijdens een wandeling niet alleen kunt genieten van het landschap, maar ook een handvol bessen kunt plukken langs het pad, waar vlinders je voor zijn tussen de struiken en je het gevoel hebt dat je écht in de natuur loopt. Dat is precies het idee achter de Voedseldijken Noord-Beveland.
Het concept is eenvoudig: op verschillende plekken op Noord-Beveland zijn struiken, bomen en planten neergezet die eetbaar zijn. Voor dieren én voor mensen. Dat levert geen strak aangelegde boomgaarden op, maar linten in het landschap die je uitnodigen om te kijken, te proeven en vooral om stil te staan. Soms letterlijk, bij een vlinderhoekje, of op een pad langs de windsingel van Landgoed Rijckholt.
De Sociëteit Noord-Beveland is de initiatiefnemer van het project, dat bedacht is naar aanleiding van een verjongingsplan van Staatsbosbeheer voor een aantal dijken op Noord-Beveland. Daarbij zouden zo’n 500 bomen worden gekapt. In plaats van alleen maar opnieuw aanplanten, zag de sociëteit hierin een kans: wat als ze deze plekken opnieuw zouden inrichten met oog voor ecologie én de gemeenschap? En zo ontstond het idee van de “voedseldijken”.
Een voedseldijk is eigenlijk een variant op een voedselbos, maar het is meer dan dat. Het zijn groene linten door het landschap die uitnodigen tot wandelen, kijken, ruiken en soms zelfs proeven. Dijken krijgen zo een extra functie: ze worden niet alleen maar bufferzones of eigendomsgrenzen, maar ook natuurlijke routes vol leven.
Landgoed Rijckholt
Op de westkant van Landgoed Rijckholt loopt een oude windsingel met populieren en wilgen. Die bomen zijn inmiddels op leeftijd, en sommige vallen al uit. Daarom krijgt de singel een opfrisbeurt, maar niet zomaar een. Tussen de jonge wilgentenen worden struiken geplant met bessen en noten – denk aan hazelaar, aalbes en vlier. Eetbaar, inheems en goed voor vogels, insecten en natuurlijk voor wie even wil proeven.
Langs het pad komen vlinderhoekjes, kleine open plekken met struiken waar het gonst van het leven. Het pad zelf mag meanderen – slingeren dus – zodat je vanzelf even afremt, om je heen kijkt en misschien zelfs iets ontdekt dat je eerder nooit zag. Deze combinatie van voedsel, biodiversiteit en rustplekjes maakt het landgoed een soort levend verhaal dat zich langzaam verder schrijft.
De Vliethoeve / Festivalterrein EEF
Op zo’n 800 meter verderop bevindt zich het festivalterrein van EEF, het Eindeloos Eiland Festival dat jaarlijks aan het begin van de zomer wordt gehouden. Een cultureel festival, met plaats voor muziek, theater, kunst, cultuur en… een voedseldijk. De afgelopen jaren zijn hier al fruitbomen, notenbomen en bessenstruiken geplant – keurig in rijen, zoals dat ging in het begin. Maar nu wordt het losser. Natuurlijker. De rechte lijnen maken plaats voor struikgroepen in speelse vormen.
Wat nu nog jonge aanplant is, wordt straks een plek die onderdeel is van de voedseldijkbeleving: een stukje natuur dat voedt en verwondert. Kom er eens kijken!
